مطالعه کارایی فرآیند بیوالکتروشیمیایی دارای الکترودهای استیل اسفنجی و کربن پارچه ای به منظور حذف فنل در محیط های آبی

سابقه و هدف: ترکیبات فنلی، مواد شیمیایی صنعتی بوده که به دلیل مخاطرات زیست محیطی و بهداشتی، مورد توجه ویژه قرار دارند. در این مطالعه، کاربرد سیستم بیوالکتروشیمیایی تک محفظه ای دارای الکترودهای کربن پارچه ای و استیل اسفنجی با بستر ثابت برای حذف فنل بررسی گردید. مواد و روش ها: پژوهش حاضر، یک مطالعه تجربی در مقیاس آزمایشگاهی بود که در راکتور پلکسی گلاس با حجم موثر یک لیتر و به صورت ناپیوسته انجام گرفت. پس از راه اندازی راکتور و پایدار شدن عمل کرد سیستم، پارامترهای موثر بر فرآیند شامل نسبت c/n، غلظت اولیه فنل، میزان جریان اعمالی و زمان واکنش سنجش گردید. هم چنین تغییرات هدایت الکتریکی، ph و پتانسیل اکسیداسیون احیا (ec/ph/orp) طی انجام واکنش بررسی شد. یافته ها: نتایج نشان داد که با افزایش میزان جریان اعمالی از 2 میلی آمپر به 6 میلی آمپر (ولتاژ مصرفی 9/0 تا2/1 ولت) کارایی فرآیند تجزیه بیوالکتروشیمیایی فنل از %65 به %96 افزایش یافت و در c/n برابر با 5 راندمان حذف 100% فنل حاصل گردید. مقدار انرژی و توان مصرفی سیستم به ترتیب در محدوده kwh/m3 14/0-01/0 و 23/0– 02/0 محاسبه گردید. نتیجه گیری: آزمایشات انجام شده نشان دهنده کارایی موثر بیوراکتور الکتروشیمیایی دارای الکترودهای استیل اسفنجی و کربن پارچه ای به دلیل رسانایی بالای الکترودها، دارا بودن سطح موثر بیش تر جهت تشکیل بیوفیلم، کاهش دانسیته جریان مورد بهره برداری و انرژی مصرفی به منظور حذف فنل از محیط های آبی می باشد. کارایی این راکتور می تواند برای حذف سایر ترکیبات آلی دیر تجزیه پذیر نیز بررسی شود